Στην αυλίτσα
«Όταν χύθηκε το αίμα της στην αυλίτσα κάτω από την κληματαριά που τη σκιάζει ένα παράθυρο και δέκα γειτονικά σπίτια, ήταν όλοι τους ένα γύρω και τη βλέπανε να αγκομαχά και να πεθαίνει εκεί
που λίγη ώρα αργότερα σφάξανε το αρνί για το Πάσχα.
Ο άντρας της, αυτός που την είχε διαλέξει και την έφερε στο χωριό, μια ξένη που δεν ήξερε από τους κανόνες και τους νόμους μας, που είχε στόμα και μιλούσε, καθόταν σε μια γωνιά με το χέρι να τρέμει και κρατούσε το μαχαίρι και ήταν αυτός που την έσφαξε, αυτόν βάλανε να το κάνει γιατί αυτός έφταιγε που έφερε μια ξένη που είχε στόμα και μιλούσε. Κι έτσι αυτός την έσφαξε με το λεπτό μαχαίρι ενώ μετά έτρεχαν τα δάκρυα και μύριζε τα δάχτυλα του, μου είπε τότε κρυφά ότι μύριζε ακόμα τη δική της μυρωδιά από το πρωί που την αγκάλιαζε.
Το κορίτσι σταμάτησε να αγκομαχά, το αίμα να κυλάει, ένας πέταξε μια κόρα μισοφαγωμένου μήλου κι άλλος είπε μαζέφτε την έχουμε να σφάξουμε και το αρνί.
Τα παιδιά τρέξανε να φέρουνε τις σκούπες και τα πανιά να μαζέψουνε το αίμα, δεν πειράζει είπανε θα σφάξουμε και το αρνί πάλι αίμα θα χυθεί στην αυλίτσα, μόνο το κορίτσι πάρτε οι άντρες.
Οι γυναίκες έτριψαν τα χέρια τους, έχουμε και δουλειές, αύριο πάσχα είπανε, οι άσπρες ποδιές φούσκωναν από τα χέρια που κρύβαν τη χαρά τους, αλλά δεν υπήρχε μίσος, αλήθεια, εμείς δε μισούμε αλλά ξέρουμε να κανονίζουμε τους ξένους ειδικά όσους έχουν στόμα και μιλάνε και δε δέχονται τους νόμους μας και αυτά που πρέπει.
Δεν είδα που την πήγανε αλλά την άκουσα να μου λέει, κοίτα στο πηγάδι, εκεί θα βρεις τα μαλλιά μου.
Όταν έφυγα η νύχτα φεγγοβολούσε σαν τα δόντια που δάγκωναν το μήλο όταν έκοβαν το κορίτσι και ο άντρας της είχε κάνει εμετό εκεί που την έσφαξε και του έφεραν λίγο τσίπουρο να πιει κι εγώ τον είδα να χώνει κρυφά στην τσέπη του τη δαντέλα που φορούσε στα μαλλιά της».
***
«Αυτά μου είπε η τρελή του χωριού», είπε ο αστυνομικός της πόλης στο διοικητή, «αλλά οι άλλοι είπανε τρελή είναι, μη δίνεις σημασία. Και όλοι είπανε ότι κανείς δεν είδε τίποτα, μόνο να σφάζουν το αρνί, μόνο να σφάζουν το αρνί σου λέω και τίποτα άλλο».
FIN
First published at Staxtes.
If you like my content, you can support me by buying me a coffee.